Zaczęło się nietypowo: poeta przyniósł trzy szyszki do Domku Miedziorytnika, w którym Get Stankiewicz miał pracownię. Po raz pierwszy swoje wspólne, żartobliwe prace zaprezentowali w 2003 r. na wystawie „Zabawy przyjemne i pożyteczne” pokazali to, co razem stworzyli w czasie spotkań w Domku Miedziorytnika.
Pan Tadeusz i Pan Get (bo tak się do siebie zwracali) z przymrużeniem oka patrzyli na siebie, swoją codzienność i na ikony popkultury. Wykorzystali szyszki z Parku Południowego, które zamieniły się w kunsztowne jajko Gaudiego, zwykły kamień stał się kamieniem Nowosielskiego, a nawet kamieniem filozoficznym. Integralną częścią prac były wiersze Różewicza.

„Stankiewicz – Różewicz – Stankiewicz”. Wernisaż wystawy i premiera książki
Wernisaż / Wystawa Muzeum Pana Tadeusza
Cztery lata później artyści wydali wspólną książkę, „Naukę chodzenia". Wiersze poety uzupełniają w niej grafiki – rzuty aksonometryczne Geta-Stankiewicza, inspirowane obiektem „Y", kompozycją przestrzenną autorstwa Jana Jaromira Aleksiuna. W tym czasie pracowali już nad teką „Cd. nauki chodzenia". Całość – 20 kart – przekazali do Muzeum Narodowego w płaskim, tekturowym pudełku, na którym umieścili swoje sygnatury. Na planszach należących do muzeum obecne są motywy znane z ostatnich tomów Różewicza: grafiki Geta przedstawiające obiekt „Y”, a także rysunki poety z ostatniego zbioru „Kup kota w worku”.
Wspólna zabawa
Różewicz i Get nie narzucali żadnych interpretacji swoich prac. Czy to „gulasz z trufli i szampana” – jak pisze w jednym z wierszy Różewicz? A może opowieść o przemijaniu, zmianach, gdzie jedyną stałą wydaje się być dom rodziców? Czy może bryła odbita przez Geta to symbol Domku Miedziorytnika, w którym autorzy organizowali swoje „burze mózgów”? Na pewno pracując wspólnie dobrze się bawili. Humor, zadowolenie ze wspólnych rozmów są niewidzialnym tłem ich wspólnych prac.
Na wystawie w Muzeum Pana Tadeusza zaprezentowane zostaną rękopisy, grafiki, miedzioryty, plakaty teatralne i wspólne książki artystów ze zbiorów Zakładu Narodowego im. Ossolińskich, kolekcji prywatnej Janusza Stankiewicza oraz ze zbiorów Muzeum Narodowego we Wrocławiu. Prace pochodzą z artystycznych cykli: „Zabawy przyjemne i pożyteczne Eugeniusza Geta Stankiewicza, Tadeusza Różewicza i…” , „cd. Nauki chodzenia” oraz „miedzioryt Towarzyski”.
W obiektywie brata
Świadkiem spotkań poety i artysty był Janusz Stankiewicz – brat Eugeniusza, który fotografował te niezwykłe chwile. Wystawie towarzyszyć katalog przybliżający historię tej współpracy oraz wspomnienia Janusza Stankiewicza. W Muzeum Pana Tadeusza trwają przygotowania do stworzenia stałej ekspozycji poświęconej Tadeuszowi Różewiczowi, którego archiwum i spuścizna zostały przekazane Zakładowi Narodowemu im. Ossolińskich przez Miasto Wrocław.
Wystawę można oglądać do 21 maja w Muzeum Pana Tadeusza. Wstęp wolny.