Jedna z dwóch kwiaciarek na pl. Solnym, na którym sprzedaje kwiaty już od 65 lat, w czym pomaga jej syn. Znają ją tu wszyscy. Wcześniej pracowała „przy dzieciach” w wojskowym żłobku na ul. Pretficza. Pochodzi spod Kielc, gdzie z matką i siostrami przeżyły wojnę (ojciec się ukrywał), do Wrocławia przyjechały w 1947 r. Żyłkę handlową odziedziczyła po rodzicach, którzy przed wojną mieli sklep. Pierwszą ladę i parasolkę (nie było jeszcze kiosków) kupiła za pożyczone pieniądze, aby ją spłacić odmawiała sobie wszystkiego. Mimo różnych przeciwieństw losu zachowała pogodę ducha, energię i chęć niesienia pomocy innym, z czego słynie. Jak mówi: „Najważniejsze jest zdrowie i pomaganie innym”.
