„Widzę nic" - sztuka Filipa Zawady na deskach teatru

Bohaterką spektaklu jest Aneta – trzydziestokilkuletnia niewidoma lesbijka, która popełnia samobójstwo i całe życie przelatuje jej przed oczami. To uniwersalna historia o potrzebie poznania i zrozumienia. Tytułowe „nie-widzenie” – paradoksalnie – pozwala widzieć więcej i rozumieć więcej z otaczającej rzeczywistości, bo uwalnia od masek, złudzeń i fałszu. Monodram został rozpisany na scenie na osiem głosów i niemą matkę. To spektakl, w którym fragmenty rzeczywistości rezonują z transowymi chóralnymi śpiewami. Z recenzji: „Zawada udanie debiutuje w teatrze tekstem poświęconym doświadczeniu niewidzenia. Opowiada o jego najróżniejszych aspektach w sposób często przejmujący, czasem - mocno zaskakujący. (...) Monolog głównej postaci rozpisany jest na osiem aktorek, kontrapunkt to męski głos z offu, przeciwko któremu z każdą sceną narasta bunt". (Przemysław Gulda, guldapoleca). „Filip Zawada i Paweł Palcat mają świetny pomysł na spektakl teatralny. Co najważniejsze, potrafią przekuć swoje idee w porywające dzieło artystyczne. Przedstawienie Widzę nic, realizowane w twórczej współpracy Wrocławskiego Teatru Współczesnego i Teatru Modrzejewskiej w Legnicy, wyróżnia się nowoczesną inscenizacją i brawurowym aktorstwem". (Mirosław Kocur, teatralny.pl). Sztuka została nagrodzona na IV Konkursie Dramaturgicznym STREFY KONTAKTU 2021, organizowanym przez Wrocławski Teatr Współczesny i Miasto Wrocław.